ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
باز گوید دردِ خاموشی و بی هم صحبتی
این سکوت آخر گریزانم نمود از خویشتن
لنگ تر گرداند این احوال درویش مرا
بازگویم من برایش قصه ای بی انتها
بازگویم قصه ماندن ورایِ مردگی
کاش بودی تا ببینی رازِ چشم اندوختن
کاش بودی تا ببینی راز و رمزِ این جنون
لی لی از مجنون جدا شد بعدِ این گفتارِ من
گشت بی تاثیر گویا قصه هایِ مثنوی
تا ز ِ غصه میرهاندم این دل درویش را
تا که از این شهر میرفتم به یک شهر غریب
تا که بر آن قلب سنگش بیستونی جا کنم
تا بشویم با شرابش این غم نا مردمی
آنچه در مذهب ارباب طریقت نَبوَد »
ئه گه ر پر جونی ئه که م حه ر وه ی ئه گه ریش ناتکه م حه ر وه ی
خوت بیژه چی بیژم پیت؟ واز بینه له م رومانتیک بازیه . هه زار جار وتمه پیت دنیا فقط بو یک شت دروس کرا...
موی سه رم راس بووه.
قه زای تو لقی گیان !